รองศาสตราจารย์ ดร.ลินจง โปธิบาล อดีตผู้บริหาร และ อาจารย์อาวุโส คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้รับรางวัลศิษย์เก่าดีเด่น สาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (คณะพยาบาลศาสตร์) เนื่องในวันมหิดล ประจำปี 2564 
 

รองศาสตราจารย์ ดร.ลินจง โปธิบาล อายุ 67 ปี รหัสประจำตัวนักศึกษา 147822 สำเร็จการศึกษาวิทยาศาสตรบัณฑิต (พยาบาล) (เกียรตินิยมอันดับสอง) มหาวิทยาลัยเชียงใหม่  วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (การพยาบาลอายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์) มหาวิทยาลัยมหิดล และ D.S.N. (Adult Health) University of Alabama at Birmingham สหรัฐอเมริกา ปัจจุบันเป็นข้าราชการบำนาญ และ ประธานคณะกรรรมการจริยธรรมการวิจัย คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
 

เป็นอาจารย์ผู้สอนวิชาการด้านวิจัยทางการพยาบาลและการพยาบาลผู้สูงอายุขั้นสูงแก่นักศึกษาหลักสูตรปริญญาโท และสอนกระบวนวิชาการวิจัยเชิงปริมาณขั้นสูงสำหรับนักศึกษาหลักสูตรปริญญาเอกมาโดยตลอดจนเกษียณอายุราชการ ด้วยความเชี่ยวชาญดังกล่าวจึงได้รับมอบหมายให้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หลัก และอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ร่วมแก่นักศึกษาระดับปริญญาโท รวมทั้งเป็นประธานคณะกรรมการที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์แก่นักศึกษาระดับปริญญาเอกของคณะ จากการถ่ายทอดความรู้ด้านการวิจัยแก่นักศึกษามาอย่างต่อเนื่องส่งผลให้นักศึกษามีความรู้และทักษะด้านการวิจัย สามารถทำการวิจัยเพื่อพัฒนาวิชาชีพอย่างยั่งยืน มีผลงานวิจัยที่ตีพิมพ์ร่วมกับนักศึกษาในวารสารวิชาการระดับชาติและระดับนานาชาติ

ด้านการวิจัย ได้ดำเนินการวิจัยในด้านการพยาบาลผู้ใหญ่ และผู้สูงอายุมาโดยตลอดอย่างสม่ำเสมอ งานวิจัยที่ได้ดำเนินการได้รับทุนสนับสนุนจากคณะและจากองค์กรภายนอก ตัวอย่างเช่น โครงการวิจัยเรื่องความชุกของปัจจัยเสี่ยงภาวะเสี่ยงและการรับรู้ภาวะเสี่ยงต่อการเป็นโรคหลอดเลือดหัวใจของประชากรจังหวัดเชียงใหม่ ได้รับการสนับสนุนจากองค์การอนามัยโลก โครงการวิจัยเรื่องการพัฒนาแบบคัดกรองผู้สูงอายุที่ต้องพึ่งพิงสำหรับอาสาสมัครประจำหมู่บ้านซึ่งได้รับการสนับสนุนจากมูลนิธิสถาบันวิจัยผู้สูงอายุไทย รวมทั้งยังได้ทำการวิจัยการดูแลผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรัง การพัฒนาระบบการดูแลและป้องกันการเจ็บป่วยในผู้สูงอายุอย่างต่อเนื่อง เช่น โครงการ เอชไอวี/เอดส์และผู้สูงอายุในจังหวัดเชียงใหม่ โดยการสนับสนุนจากกองทุนประชากรแห่งสหประชาชาติ และโครงการการเตรียมความพร้อมเพื่อเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ ใน 3 จังหวัดภาคเหนือได้แก่ เชียงใหม่ ลำปาง และแม่ฮ่องสอนซึ่งได้รับการสนับสนุนจากกองทุนประชากรแห่งสหประชาชาติ  โดยเป็นโครงการที่สร้างความร่วมมือระหว่างบุคลากรสหสาขาวิชาชีพทั้งในด้านสุขภาพและสังคม จากองค์กรภาครัฐ (GO) เช่น กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงการคลัง กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กระทรวงแรงงาน และสภาพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจแห่งชาติ และองค์กรที่มิใช่ภาครัฐ (NGO) เช่น องค์การช่วยเหลือผู้สูงอายุระหว่างประเทศ (HelpAge International) และมูลนิธิพัฒนางานผู้สูงอายุ (FOPDEV) ในการผลักดันรูปแบบการดูแลระยะยาวให้ไปสู่นโยบายสาธารณะในพื้นที่ อันก่อให้เกิดประโยชน์แก่ผู้สูงอายุและชุมชน
 

นอกจากนี้ได้ทำการวิจัยเรื่องการพัฒนาศูนย์การดูแลระยะกลางแบบเบ็ดเสร็จสำหรับผู้สูงอายุ โดยการสนับสนุนจากสำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ ดำเนินการร่วมกับโรงพยาบาลระดับทุติยภูมิและตติยภูมิ ผู้ร่วมวิจัยเป็นบุคลากรสหสาขาวิชาชีพของโรงพยาบาล และโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล เป็นรูปแบบที่พัฒนาขึ้นเพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีการเปลี่ยนผ่านจากโรงพยาบาลสู่บ้านอย่างมีคุณภาพ และเปลี่ยนจากการพึ่งพิงด้านสุขภาพไปสู่การพึ่งพิงตนเองในการทำหน้าที่ของร่างกาย ผลการวิจัยก่อให้เกิดการดำเนินงานของศูนย์การดูแลระยะกลางแบบเบ็ดเสร็จทำให้เกิดความต่อเนื่องของบริการจากโรงพยาบาลและบริการที่มีคุณภาพเป็นไปตามปัญหาและความต้องการของผู้มารับบริการที่เป็นผู้สูงอายุ ผู้รับบริการสามารถเข้าถึงบริการของศูนย์ได้ง่าย อีกทั้งศูนย์ยังมีระบบการส่งต่อที่ช่วยให้ผู้ป่วยได้รับบริการที่เหมาะสม ทำให้เกิดผลด้านสุขภาพของผู้รับบริการที่เป็นไปตามเป้าหมายและมีความคุ้มค่าคุ้มทุน เป็นรูปแบบที่สามารถจัดขึ้นโดยใช้สถานที่ในชุมชนโดยความร่วมมือของโรงพยาบาลและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น รูปแบบนี้สามารถนำไปเป็นต้นแบบบริการการดูแลระยะกลางสำหรับโรงพยาบาลระดับตติยภูมิและทุติยภูมิ ซึ่งช่วยลดความสูญเสียจากการที่ผู้ป่วยสูงอายุต้องอยู่โรงพยาบาลนาน ลดโอกาสการกลับเข้ารับการรักษาซ้ำในโรงพยาบาลโดยไม่จำเป็น อันก่อให้เกิดผลดีต่อผู้ป่วยและโรงพยาบาล